Τον έλεγχο του χρέους θα τον επιβάλλουν οι αγωνιζόμενοι πολίτες Το χρέος δεν είναι του λαού

Την ώρα που οι πολίτες βρίσκονται στους δρόμους και αγωνίζονται ενάντια στο μνημόνιο και στις πολιτικές που οδήγησαν μέχρι εδώ, στη Βουλή, η κυβέρνηση, η Ν.Δ. και το ΛΑ.Ο.Σ. αρνήθηκαν την πρόταση του ΣΥΡΙΖΑ να συγκροτηθεί επιτροπή για τον έλεγχο του δημοσίου χρέους. Αρνήθηκαν, γιατί, όπως τόνισε ο Πρόεδρος της Κ.Ο. του ΣΥΡΙΖΑ Αλέξης Τσίπρας, «έχουν λερωμένη τη φωλιά τους οι κυβερνήσεις από τη μεταπολίτευση και μετά και δεν θέλουν να μάθει ο λαός την αλήθεια».

Το πρόβλημα όμως του χρέους «πνίγει» το λαό και τη χώρα, όπως «πνίγει» και όλες τις χώρες της ευρωπεριφέρειας, γι’ αυτό και ο λαός έχει δικαίωμα να γνωρίζει την αλήθεια.

Το χρέος: α) Είναι βαθύτατα ταξικό ζήτημα. Φταίει η μείωση της φορολογίας του μεγάλου κεφαλαίου και η φοροαπαλλαγές που πήραν. Αν τα έσοδα την περίοδο 2000-2008 απ’ τη φορολογία του κεφαλαίου ήταν στο μέσο ευρωπαϊκό όρο, το κράτος θα είχε εισπράξει 95 δισ. ευρώ. Όσο δηλαδή περίπου είναι η δανειακή σύμβαση του Μνημονίου, η οποία έδεσε χειροπόδαρα τη χώρα μας και το λαό μας. β) Οφείλεται στον τρόπο οικοδόμησης του ευρώ και στην νεοφιλελεύθερη αρχιτεκτονική συγκρότηση της Ε.Ε.

Είναι πλέον γνωστό σε όλους ότι οι χώρες ευρωπεριφέρειας πνίγονται στα ελλείμματα και τα χρέη και η χώρα που έχει κυρίως πλεονάσματα είναι η Γερμανία.

Η παγκόσμια κρίση που ξεκίνησε το 2007 πήρε τη μορφή κρίσης χρέους της περιφέρειας της Ευρωζώνης. Σύμφωνα με τον τελευταίο προϋπολογισμό, το ελληνικό δημόσιο χρέος αναμένεται να αυξηθεί από 299 δις ευρώ (ή 127% του ΑΕΠ) το 2009 σε 362 δισ. ευρώ (ή 159% του ΑΕΠ) το 2011. Η διόγκωση του δημόσιου χρέους έχει ως αποτέλεσμα να μην μπορεί να εξυπηρετηθεί από τη χώρα μας και τις άλλες περιφερειακές χώρες της Ε.Ε. Η ΕΕ, σε συμφωνία με εθνικές κυβερνήσεις, αντέδρασε υιοθετώντας προγράμματα δήθεν διάσωσης που διευκολύνουν τον προσωρινό δανεισμό των κρατών της Ευρωζώνης και προστατεύουν τις τράπεζες.

Αλλά τα μέτρα αυτά δεν κατάφεραν να καθησυχάσουν τις χρηματοπιστωτικές αγορές, με συνέπεια τα επιτόκια δανεισμού των περιφερειακών χωρών να συνεχίσουν να ανεβαίνουν. Επιπλέον, το αντίτιμο των προγραμμάτων ήταν η λιτότητα. Η Ελλάδα, η Ιρλανδία και άλλες χώρες περιέκοψαν μισθούς και συντάξεις, μείωσαν τις δημόσιες δαπάνες, συρρίκνωσαν τις παροχές πρόνοιας, η ελληνική κυβέρνηση ετοιμάζεται να ξεπουλήσει τις δημόσιες επιχειρήσεις. Τα αποτελέσματα είναι γνωστά. «Κοινωνικός Αρμαγεδδών», αύξησης της ανεργίας, αύξηση της φτώχειας, χρεοκοπία επιχειρήσεων, συρρίκνωση της παραγωγής, ξεπούλημα της χώρας.

Παρ’ όλα αυτά, η κυβέρνηση, σε συνεργασία με τη Ν.Δ. και το ΛΑ.Ο.Σ. θέλουν να κρατηθεί ο ελληνικός λαός στο σκοτάδι όσον αφορά τη σύνθεση και τους όρους του δημόσιου χρέους.

Ανεξάρτητα όμως από τις θελήσεις της κυβέρνησης και της ηγεσίας της Ν.Δ. και του ΛΑ.Ο.Σ. οι πολίτες απ’ όλους τους χώρους απαιτούν  να μάθουν τα αυτονόητα:

·        Πώς δημιουργήθηκε το χρέος;

·        Πώς μπήκαμε και γιατί σε αυτό τον μηχανισμό στήριξης και με ποιους όρους μπήκαμε που μας έχουν δέσει χειροπόδαρα;

·        Ποια είναι αυτή η διαβόητη δανειακή σύμβαση αυτού του μηχανισμού, την οποία δεν έχει φέρει η κυβέρνηση ένα χρόνο μετά στη Βουλή για ψήφιση;

·        Γιατί πήρε απόφαση που δένει χειροπόδαρα τη χώρα και δεν επιτρέπει έστω και τώρα  να αναζητήσουμε αλλού δυνατότητες δανεισμού;

·        Με ποιο δικαίωμα πάει να υποθηκεύσει τη χώρα και την ασυλία του δημοσίου;

·        Ποιες είναι οι συμβάσεις των τελευταίων δεκαετιών που έφτιαξαν το χρέος;

·        Ποιοι κρατούν στα χέρια τους τα ελληνικά ομόλογα;

·        Ποιοι είναι αυτοί δηλαδή που έχουν θέσει σε ομηρία τη χώρα, το λαό, το μέλλον των παιδιών μας;

·        Ποιοι συνήψαν τα δάνεια, πότε, για ποιο σκοπό, πόσα μέχρι τώρα έχουν αποδοθεί για την αποπληρωμή των δανείων;

·        Πόσα πληρώθηκαν στην Goldman Sachs μέχρι τώρα για να κρύψει μέρος του χρέους και του ελλείμματος το 2001;

·        Πόσα πληρώθηκαν για τους Ολυμπιακούς Αγώνες και για το C4Ι;

·        Πόσα για αγορές πολεμικού υλικού και με ποιους όρους;

·        Πόσες είναι οι παραγραφές των χρεών προς το μεγάλο κεφάλαιο;

·        Πόσα χρήματα έχουν συγκεντρωθεί από τις ιδιωτικοποιήσεις και πού πήγαν;

·        Πόσα έχει εγγυηθεί το κράτος για τις συμβάσεις παραχώρησης;

·        Με ποιους όρους έγινε η ένταξη της δραχμής στο ευρώ;

·        Πόσο είναι το γερμανικό κατοχικό δάνειο;

Και πολλά άλλα ερωτήματα.

Για όλα αυτά, η Διεθνής Επιτροπή Λογιστικού Ελέγχου, που συγκροτήθηκε πριν από λίγο καιρό στη χώρα μας και οργάνωσε και διεθνές συνέδριο και αποφάσισε να ξεκινήσει ο έλεγχος του χρέους από την μεριά της Κοινωνίας των Πολιτών.

Η δημιουργία διεθνούς και ανεξάρτητης ΕΛΕ για το ελληνικό δημόσιο χρέος αποτελεί αναντίρρητη ανάγκη. Γιατί απαιτείται δημοκρατικός έλεγχος για να τεκμηριωθεί το παράνομο, το μη νομιμοποιημένο, το απεχθές και το μη βιώσιμο του δημοσίου χρέους, με προοπτική τη διαγραφή του.

Η κυβέρνηση δεν έχει κανένα δικαίωμα να συνεχίσει αυτή την οικονομική και κοινωνική καταστροφή. Η λύση βρίσκεται στα χέρια του αγωνιζόμενου λαού, ο οποίος πρέπει να αγωνιστεί για να φύγει αυτή η κυβέρνηση, για να ανατρέψει σε Ελλάδα και Ευρώπη αυτές τις νεοφιλελεύθερες πολιτικές, που μας έχουν οδηγήσει στην τραγική κατάσταση που βρισκόμαστε σήμερα.

1/6/2011

ΘΑΝΑΣΗΣ ΠΕΤΡΑΚΟΣ